De woorden van een ander

Of we anders niet morgen langs konden komen? Een vraag alsof het een afspraak bij de kapper betrof.. Onze man in Noorwegen mailde deze bewuste woorden op een maandagochtend, nu 3 weken geleden. De COVID-19 gevallen in Nederland lieten al een paar opeenvolgende dagen een stijgende trend zien en in tijden met een dunne lijn tussen voorzichtigheid en argwaan liggen maatregelen dan op de loer. Onze man voorzag een snelle sluiting van de grenzen, dus als we nog iets van Haugesund wilden zien voor we daadwerkelijk verhuizen was enige haast geboden.

De helft van ons kreeg het geregeld. Verrassend genoeg bleek opvang voor kids&pets zo geregeld, maar een niet weg te ruilen nachtdienst gooide roet in het eten van de andere helft.

Zo geschiedde, een etmaal later stond Marijn samen met haar gehuurde Ford Focus op een ferry tussen Mortavika en Årsvagen, een prachtig intermezzo op de weg van Stavanger Airport naar Haugesund.

Middels vele Facetime en Whatsapp conversaties werd ik onderdeel gemaakt van dit bliksembezoek. Uitgebreide beschrijvingen, vergezeld van talrijke foto's en filmpjes gaven een mooi beeld van een levendige stad met een prachtige omgeving. Maar het meest belangrijke element laat zich niet versleutelen; het gevoel dat je kunt krijgen van een stad of een plek.

Pre-internet kon je nog wel eens mijmeren over hoe een bestemming eruit zou zijn, met slechts 1 of 2 foto's en een vage plattegrond in een brochure als leidraad. De teleurstelling als het appartementje in Veysonazz toch niet gefotografeerde vergezichten liet zien. Of dat de foto van het zwembad eigenlijk het zwembad van de naastgelegen camping betrof. Hoe anders is het nu?! Ik ben al 10 keer door de straten van Haugesund gelopen (althans alleen de straten waar de streetview-auto een rondje heeft gereden), ik weet waar ons huurhuis staat en hoe er via 3 kanten naartoe te rijden. Ik heb alle Tripadvisor reviews van de koffietentjes en barretjes verslonden. De satelliet weergave van Google-Maps laat zien hoe ver de wandelpaden afliggen van het stadscentrum, en ga zo maar door. Ik weet alles van een stad waar ik nog nooit geweest ben. Maar ik heb geen idee hoe het gevoel gaat zijn als ik voor het eerst de stad binnenrijdt. Het gevoel van ergens thuiskomen, of simpelweg weten dat je het naar je zin gaat hebben..

Marijn heeft het al wel, het gevoel dat het helemaal goed zit. Ze heeft de stad meermaals doorkruist (wat geen hele grote prestatie is gezien de geringe omvang), alle highlights reeds bezocht en het voelt goed. En hoezeer ik verlang naar het zelf zien en proeven van de sfeer in onze nieuwe woonplaats, het is erg geruststellend dat in ieder geval één van ons het enorm naar haar zin gaat hebben daar..