Friluftsliv

In een oude Capitool-gids kwam ik het woord voor het eerst tegen. Friluftsliv, ofwel 'buitenleven', zoals ons Noors-Nederlandse woordenboek het vertaald. Ik heb dat ter kennisgeving aangenomen. Immers, er is veel natuur in Noorwegen, de Noren wonen er middenin, dus er moet ook een Noors woord voor zijn (lees: Scandinavisch). Maar het is veel meer dan slechts een beschrijvende term blijkt nu. Voer friluftsliv als zoekterm in en je krijgt links naar allerhande artikelen en je wordt overdonderd door de meest prachtige plaatjes.

We lezen veel en hoe meer we te weten komen over onze nieuwe woonplaats, des duidelijker wordt dat 'friluftsliv' een way of life is. Het is niet een rondje door het bos lopen op zondagmiddag, of een tochtje over de ringvaart. Het is groter, het zit ingebakerd in het DNA van Scandinaviërs, het verlangen om er altijd op uit te trekken in de buitenlucht. De bossen in, het water op, de bergen in. De natuur van de mens verlangt naar de natuur, want (zo leert Bever ons), niemand is een binnenmens. En dat klopt natuurlijk, want ga maar eens een stuk over het strand of door het bos banjeren. Je voelt je er nooit slechter van, ook niet als het onweer is of hard waait. En als compensatie voor de fysieke inspanning krijg je mentale rust, hoppa, alles weer in balans.

(mooie aanrader in dit kader: Van de Kaart met Sergio Herman & Axel Daeseleire https://www.npo3.nl/sergio-axel-van-de-kaart/06-08-2020/VPWON_1316724 )

De 'waarom' vraag wordt ons veel gesteld. Waarom nu, waarom Noorwegen, waarom ook niet? Al naar gelang de vraagsteller hebben we antwoorden. Omdat de kinderen nu nog jong zijn, omdat het een mooie carrière-stap is, omdat we toe zijn aan avontuur. Maar misschien is het juiste antwoord wel: Friluftsliv!

Dit is onze voorlopige laatste zomer in Nederland, althans, dat we de zomermaanden in zijn geheel hier zullen doorbrengen. Afgelopen weken zijn we in wisselende samenstelling een paar keer een weekend op pad geweest met de vouwwagen. Zodra die tent staat, de kids op stukje gras voor ons aan het rennen, fietsen of wildplassen zijn, dan zijn wij gelukkig. Dan gebeurt de afwas opeens lachend. Dan maakt het niet uit dat de koffie niet te drinken is en dan is de 14e poepluier van die dag geen enkel probleem. Hoewel, deze tevreden gelatenheid kent ook een grens zo weten de kids. Bijvoorbeeld als ze om 22.00u nog steeds aan het koehandelen zijn met hun knuffels..

We gaan in Noorwegen op zoek naar dat ongebonden friluftsliv. Maar vooralsnog verkeren we in een situatie waarin het leven juist weer meer en meer begrensd wordt. De COVID-19 aantallen lijken een stijgende trend te volgen, waarbij dat op termijn ook het geval zal zijn voor de beperkende maatregelen. We proberen nu halsoverkop een bliksembezoek te plannen aan Haugesund om een en ander te regelen. Noorwegen houdt haar aantallen nog laag, maar ook daar zullen de maatregelen mogelijk spoedig verscherpen.